Venus

Geplaatst op donderdag 11 augustus 2011 @ 20:14 , 1094 keer bekeken

De rol van de vrouw in onze hedendaagse westerse maatschappij wordt nog steeds onderschat. In de religie is haar rol zelfs nog beperkter. Ok, Jezus moest ergens vandaan komen, dus kennen we Maria en haar onbevlekte ontvangenis. Maar na Maria zijn de nieuwe godinnen van deze wereld de supermodellen - denk bijvoorbeeld aan Claudia Schiffer of Doutzen Kroes. Aan hun doctrine lijkt niet te ontkomen: slank zult u zijn, cosmetisch moet u wezen en merkkleding zult u dragen. Laverend tussen carrière en moederschap, en balancerend tussen siliconen en Fast-Slim moeten veel vrouwen het respect zien te krijgen dat zij verdienen. Dit was niet altijd zo. In de verre oudheid wist men de rol van de vrouw juist naar waarde te schatten: vóór de drie grote religies hun intrede deden wist men dat de vrouw de bron van het leven was, en haar symbool was de planeet Venus.

(In de loop van duizenden jaren is Venus wat afgevallen)

Onlang konden we het volgende berichtje in de media lezen: "Flinke borsten, een dikke buik en stevige dijen. Zo ziet een zes centimeter groot beeldje van 35.000 jaar oud eruit dat onlangs werd gevonden in Duitsland. Wetenschappers toonden woensdag (13 mei 2009) de vermoedelijk oudste afbeelding van een vrouw ter wereld."

Waarom de media of de wetenschappers beweren dat het beeldje "vermoedelijk de oudste representatie van een vrouw is" blijft in het bewuste artikel onbesproken. Ook de bewering van onderzoeker Paul Mellars van de Universiteit van Cambridge dat het beeldje "expliciete, bijna agressieve, seksuele natuur gericht op de seksuele karakteristieken van de vrouw" zou uitbeelden is nogal oppervlakkig en zegt vermoedelijk meer over de man zelf dan over het beeldje. Laten we eerst een beginnen met de bewering dat het Duitse beeldje "vermoedelijk de oudste ter wereld is'"te ontkrachten.

(Tan-Tan beeldje (achterkant) - Draa rivier, Tan-Tan, Marroko)

De Duitse archeoloog Lutz Fiedler was bezig met afgravingen aan de noordkant van de rivierbedding van de Draa rivier. Laag voor laag werd afgegraven en de vondsten waren bemoedigend. Er kwamen stenen gereedschappen tevoorschijn die vermoedelijk afkomstig waren van de Levallois-cultuur (ruwweg 300.000 tot 125.000 jaar oud). Op een diepte van ongeveer 15 meter vond men het beeldje. Het is een klein beeldje van 58.2 mm lang, 26,4 mm breed en 12 mm dik.

Gezien de karakteristieken van het beeldje gaat men ervan uit dat het een vrouwenfiguur is. Natuurlijk is ook hier de discussie of het een natuurlijk gevormde steen is, of dat de mens er de hand in heeft gehad. Onderzoek heeft uitgewezen dat de steen al kenmerkende karakteristieken had, en dat de mens deze verder gevormd heeft. Het beeld was ooit rood gekleurd door een mengsel van ijzer en mangaan. Datering is erg moeilijk, maar men neemt aan dat de oudste beschaving in die regio zover terug gaat als 500.000 jaar. En aangezien het beeldje helemaal onder alle andere vondsten lag, noemt men als ouderdom 233.000 tot 800.000 jaar oud.


(Berekhat. Is het wel een beeldje?)

Levantine regio, Golan vlakte, Zuid Syrië/Israel. Archeologen vonden tussen twee lagen vulkaangesteente een 35 millimeter hoog beeldje. De onderste steenlaag is ongeveer 800.000 jaar oud en de bovenste laag ruwweg 330.000 jaar, dat gaf het beeldje een leeftijd mee van ouder dan 330.000 jaar. Het voorwerp heeft de karakteristieke vormen van een wat corpulente dame. De controverse was een feit: de vroege mensachtigen van 330.000 jaar geleden (dus vóór de komst van de Homo Sapiens en de Neanderthaler) werden immers niet kunstzinig geacht.

Alexander Marschak onderzocht het beeldje onder een microscoop en zag duidelijke sporen van bewerking waarmee de natuurlijke vorm van de steen was aangepast. Later is dit door Dr. Francesco d'Errico (Institut de Prehistoire et de Geologie du Quaternaire, Talence, Frankrijk) and April Nowell (University of Pennsylvania) bevestigd.

Ik neem u even in vogelvlucht mee om enkele zusters van deze zeer oude Venussen te laten zien;


(Dolni Vestonice.Tsechië, Vestonice (Wisternitz) - ca. 30.000 jaar oud. lengte 11 cm. Moravske Zemske Museum te Brünn.)


(Willendorf. Oostenrijk, Willendorf, ca.25.000 jaar oud, lengte 11 cm. Naturhistorisches Museum te Wenen.)


(Lespugue. Frankrijk, Lespugue, ca. 25.000 jaar oud, lengte 14 cm. Musee des Antiques Nationales Parijs.)


(Gagarino. Oeral, Gagarino (bij bovenloop van de Don) ca. 22.000 jaar oud. lengte 5 cm.)


(Kostenki. Rusland, Kostenki (boven de zwarte Zee) ca. 20.000 jaar oud. lengte 10 cm.)

Ik denk dat we zo wel afdoende hebben kunnen vaststellen dat het Duitse beeld niet bepaald 'het oudste' is. Nu gaan we knagen aan de veronderstelling dat het beeldje een puur seksuele lading zou hebben. De lijn waarop beeldjes van 'dikke dames' zijn gevonden loopt van Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië tot de regio aan de noordkant van de Zwarte Zee en zelfs tot in centraal China, in de provincie Ningxia aan toe. En zo blijven ze keurig onder de lijn van de gletsjers van de laatste ijstijd. De hoeveelheid aan vondsten zegt iets over de importantie die men door alle culturen heen toen aan de 'vrouw' toekende, maar wat was dat dan?

Wetenschappers zijn het er niet over eens: de één houdt het op vruchtbaarheidssymbolen, de ander op culturen waar de vrouw een prominente plaats innam. In feite is uw mening net zo geldig als die van de gevestigde wetenschap. We moeten dus verder kijken dan meningen alleen: een goed punt om te beginnen is het eiland Malta, dat het epicentrum van de 'dikke dames' cultus lijkt te zijn.

Op Malta kan men enorm veel mysterieuze megalithische bouwwerken vinden en natuurlijk de zogenaamde Venusbeelden. Er bestaat een controverse over de oorsprong en oudheid van de kunstvoorwerpen die daar gevonden worden. De gevestigde wetenschap houdt angstvallig vast aan het idee dat de eerste culturen daar omstreeks 6.500 jaar geleden verschenen. Maar wie zich wat meer verdiept in Malta komt al gauw tot een andere conclusie, en kan voorzichtig 19.500 jaar geleden aannemen als begin.

Bij de tempel van Hal Tarxien staat het restant van een enorme megalithische Venus.

(Hal Tarxien)

Maar ook kleinere beeldjes van de typerende dame werden er veelvuldig aangetroffen. Hieronder enkele voorbeelden.

(Hagar Qim)

('Slapende Dame' Saflieni)

Het is duidelijk dat er een connectie is tussen de Maltezer megalithische bouwwerken en de Venusfiguur. Sommigen nemen aan dat de bouwwerken een functie als tempel hadden, en dus wordt het idee van verering - of zo u wilt 'verafgoding' - van de vrouw versterkt. Anderen menen dat de 'tempels' gebruikt werden om astronomische observaties te doen. Gezien het feit dat ook hier de bouwwerken keurig op de lijn van de zonnewende of evening staan gebouwd lijkt er een duidelijk verband tussen de vrouw en de kosmos. Dat laatste lijkt meer het geval, te meer als we kijken naar de andere oude overleveringen.

Als we in het Midden-Oosten gaan kijken, en we gaan terug tot Phoenicische tijden, komen we daar godin Ba’Alat tegen. Baal is benaming voor de 'meester', 'koning van het universum en heerser over de wereld'. Ba’Alat was zijn vrouw of de vrouwelijke tegenhangster van Baal en werd duidelijk geassocieerd met de planeet Venus, en is 'koningin van de hemelen' en 'Maangodin'. Opvallend in dit verband is ook hoe 'Goden' uit dit tijdperk tot aan de Soemerische beschaving gekenmerkt werden met 'horentjes' op het hoofd. Het pad van de planeet Venus zou je kunnen zien als 'horentjes' van de zon.

In het Soemerië van zo een 6.000 jaar geleden hebben we Ninharsag, 'Moeder Aarde, Maakster van de Mens', of zoals sommigen het liever zien 'Chief Medical Engineer' van de Annunaki. Vandaaruit kreeg Venus de vorm zoals wij die kennen, Freya voor de Noorderlingen, Aphrodite voor de Grieken en Venus voor de Romeinen. Ze is dan in al die duizenden jaren wel wat gewicht verloren, maar zeker niet haar glans en mystieke aantrekkingskracht.

Dat Venus zo belangrijk is - of het nu de Godin, planeet of allebei is - blijkt bijvoorbeeld ook uit de naam van de stad Jeruzalem, waarvan de oorspronkelijke betekenis 'Toegewijd aan Venus’ is. Dat blijkt uit de 5.000 jaar oude kleitabletten gevonden in Elba (Syrië) waarin men over de heilige stad spreekt als Urushalim ('Toegewijd aan Venus’). Wat dus weer grappig is, want de heilige stad behoort dus kennelijk niet toe aan de God van de Joden, noch die van de Christenen of de Moslims.

Als we afgaan op de vondsten en de dateringen die door de wetenschap aangenomen worden, speelde de vrouw al ver voór, tijdens en na de IJstijd een belangrijke rol in het leven van de vroege mens. Hoe we die rol precies moeten zien en in welke context is nog niet helemaal duidelijk. We zien dat men zo rond 20.000 jaar geleden van Frankrijk tot China in de ban van de 'Dikke Dames' was. Mogelijk lag het 'machtscentrum' van deze verering in Malta. In latere tijden werd de vrouw in ieder geval rechtstreeks in verband gebracht met de planeet Venus, en vervulde zij de rol van vruchtbaarheidssymbool, schenkster van leven, liefde en/of vormde een vrouwelijke evenknie van een hemelse heerser. In astronomisch opzicht is het overigens geen gek idee om de planeet Venus als ijkpunt te nemen. De planeet Venus is behoorlijk constant en als tijdsindicator erg geschikt.

Verschillende benamingen uit de oudheid voor Venus.
 
Anat...................... Hebreeuws
Asherah................ Canaänieten
Asherat................. Canaänieten
Ashtar................... Canaänieten
Ashtorerth............. Phoeniciers
Astart.................... Hebreeuws
Astarte.................. Canaänieten
Baalat................... Phoeniciers
Baalat-Gebal.......... Phoeniciers
Freya.................... Noors
Frigg..................... Noors
Hamaliel................ Maconniek
Hathor................... Egyptisch
Inanna.................. Soemerisch
Ishtar.................... Soemerisch
Matrona................. Hebreeuws
Nut........................ Egyptisch
Salem.................... Canaänieten
Sekhmet................ Egyptisch
Shachar................. Canaänieten
Shalem.................. Canaänieten
Uatchet.................. Egyptisch

Bronnen:

Marshack, A. (1995). On the 'geological' explanation of the Berekhat Ram Figurine. Current Anthropology. 36. 3. 495.
Bahn & Vertut, 1997:24, "Journey Through the Ice Age
Graham Hancock, Onderwereld ISBN 90 4390 338 8 
Venus figures from the iceage 
Woman in prehistory. Venus of Laussel 

Bron: